گاو چرانک
نام فارسی:گاوچرانک
نام انگلیسی:cattle egret
نام علمی:bubulcus ibis
خانواده:حواصیلیان (ardeidae)
جمعیت: در سراسر محدوده ی زیست خود جمعیت مناسبی دارد.
پراکنش: در سراسر آسیا و استرالیا به طور وسیعی پراکنده است. در قرن بیستم، کلنی در آمریکای شمالی و جنوبی داشت. در اروپا،در دو کشور لیبریا و فرانسه محدود شده است. در ایران،در نیمه ی غربی و سواحل شمال و جنوب ،جمعیت مناسبی دارد.
زیست گاه: در نواحی تالابی و علف زارها و فضاهای باز و خشک زندگی می کند و در مقایسه با حواصیل های دیگر، به آب وابستگی کم تری دارد.
اندازه: طول بدن آن د حدود 45 تا 52 سانتی متر و طول دو بالش در حدود 82 تا 95 سانتی متر است.
ریخت شناسی: نر و ماده کم و بیش هم شکل هستند و گردن کوتاه و کلفت ، منقار و زرد رنگ، گاوی برجسته و پاهای سیاه دارند که در زمستان ها سفید می شود. منقار گاو چرانک ها تقریبا قهوه ای است و پرهای دراز نخودی رنگی روی سر و سینه ی آن ها را پوشانده است. در فصل زادآوری تاج ، پشت و سینه به رنگ نارنجی مایل به نخودی در می آید و منقار نارنجی رنگ می شود.
رژیم غذایی: غذای گاو چرانک ها،ماهی ،دوزیستان و خزندگان ،حشره ها به ویژه ملخ ،سنجاقک و سوسک های آب زی است.
زادآوری: گاوچرانک ماده اواسط بهار تا اواسط تابستان،4 تا 5 تخم مایل به آبی می گذارد. جفت ها به کمک هم ، 21 تا 25 روز روی تخم ها می خوابند.
وضعیت حفاظتی گونه: در حال حاضر به اقدام حفاظتی ویژه ای نیاز ندارد.
ادامه مطلب مورد نظر رمز دارد.
لطفا رمز عبور مربوط به مطلب را وارد کرده ، دکمه تایید را کلیک کنید.
لطفا برای دیدن ادامه مطلب عضو شوید


ادامه مطلب...
تاریخ: شنبه 19 شهريور 1390برچسب:محیط زیست,mohitezist,حیات وحش ایران,گاو چرانک,
ارسال توسط سیروس علی پور siroos alipour
آخرین مطالب

صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 145 صفحه بعد